از روزی که رفتـی دل من تاب نـدارد
چشمم به ره است و هوس خواب ندارد
گفتــــــی کــه روی دیـــگر بـاز نـگردی
روحــم به قــفس هوای آفـــتاب نــدارد
شیـرینـی گفـــتار تـو مانـــده بـه دلــم
گـر زهــر بـنوشــم هــوس قندآب ندارد
تـاکــی بنــشینم در ایـن کــلبۀ تنــهایـی
عمری به غروب رفـته کـه مهـتاب نــدارد
چشـمم ز پــی ات ریــخته بســی اشـک
گــویـا آمـده قـحطـی و نمــی آب نــدارد
شـــده ام غـــرق بــه دریــای غـــمت
لبـــم خشـــک و هــوس آب نــــدارد
در دلم از عشـق تـــو بــاقــی نـــمانـــده
دریــای خشــکیـده جــوی آب نــــدارد
شـــده مجــــنون وصـــالــت دل مــن
عمــریـــست که منبر ومحراب نـــدارد
با دیــدن تــو مــی ننـــوشـــم هـــرگـــز
ســاقــی مـــی خـانــه کمــی آب نـدارد
"محبوبی"
منبع
درباره این سایت